ყვარლის ეგზოტიკა

     განსაკუთრებით მდიდარია ყვარელი ბუნებრივი წყაროებით:

 ნეკრესის ჭალა

ფატმასურის წყარო – გადმოდის კლდიდან. არის ძალზე სუფთა და გემრიელი. ინარჩუნებს

                      ბუნებრივ სიგრილეს.

უკუღმა წყარო – ნეკრესის ჭალაშია. ეს წყარო ჩრდილოეთისაკენ მიედინება, შემდეგ დასა-

                 ვლეთისაკენ უხვევს და კუს წყაროში ჩადის. ამიტომაც ჰქვია ეს სახელი.

დედოფლის წყარო – ნეკრესის ჭალაშია, გადმოცემის მიხედვით ამ წყაროსთან დასვენება

                     უყვარდა ლევან მეფის მეუღლეს – თინათინს და წყაროს სახელწოდ-

                     ებაც აქედან მოდის.

კუს წყარო – ყვარელ თელავის გზატკეცილიდან 4-5 კილომეტრზე მდებარეობს. კუს წყარო

              ჰქვია იმიტომ, რომ ამ მიდამოებში ერთი მკურნალი დედაკაცი აგროვებდა კუს

             კვერცხებს და საკმაოდ წარმატებით იყენებდა სიმსივნეების სამკურნალოდ.

მიმინოს წყარო – ყვარლიდან სამიოდე კილომეტრის დაშორებით არის წყარო, რომელსაც

                  ,,მიმინოს წყარო” ჰქვია.

     ლეგენდის მიხედვით ამ ადგილებში – დოლოჭოპის ტყეში კახეთის ერთ – ერთი უფლისწული ნადირობდა. მას ხელზე გაწვრთნილი მიმინო ესვა. უფლისწულს წყალი მოსწყურდა და მისთვის ამ მდინარის წყლით ავსებული თასი მიუწოდებიათ. ის – ის იყო უნდა დასწაფებოდა წყალს, რომ მიმინოს ფრთა გაუკრავს თასისთვის და წყალი დაუღვრია. სასმისი ხელმეორედ შეავსეს, მაგრამ ფრინველმა იგივე გაიმეორა. გაბრაზებულმა უფლისწულმა მიმინო ისრით განგმირა. როდესაც უფლისწულს წყლით სავსე თასი კიდევ მიაწოდეს, ვეზირის რჩევით ის ძაღლს დაალევინეს და ცხოველი იქვე მოკვდა. უფლისწულის თანმხლებლებმა წყაროს სათავე დაათვალიერეს და ნახეს, რომ იქ ვებერთელა გველი იწვა და შხამს ანთხევდა.

    უფლისწულმა ბრძანა, სათავე დაეხურათ და კარგახანს სანამ დაიწმინდებოდა, წყალს არავინ მიჰკარებია. მიმინოს კი . . .  იქვე სამარე გაუთხარე და დამარხეს. წყაროს მას მერე მიმინოს წყარო ეწოდა.

ქვა

      ეს ქვა ბუნების საოცრება და ყვარლის ერთ – ერთი ღირსშესანიშნავობაა. ის დურუჯმა ჩამოიტანა თავისი ერთ – ერთი გაშმაგების დროს. ქვის დაახლოებით ერთ – ერთი იმხელა ნაწილი, რასაც თქვენ სურათზე ხედავთ მიწაშია ჩაფლული, მისი წონა 160 ტონაა.

     ქვას ზევით თუ ავიყვებით კლდიდან გადმოდის წყარო, რომელსაც ვეძავის წყალს ეძახიან. წყალი სამკურნალოა კუჭნაწლავის დაავადებისათვის.